ลมปราณกับอสูร(ปกชั่วคราว)

สวัสดีครับ

นิยายเรื่องนี้แม้มีฉากหลังเป็นสำนัก ยุทธภพ รบกันด้วยพลังลมปราณ สวมจีนโบราณร่ายรำศาสตราวุธ หากแต่ว่าเนื้อเรื่องจะไม่ได้เป็นไปตามครรลองคลองธรรมดั่งที่นิยายจีนแฟนตาซีกำลังภายในในยุคนี้ควรจะเป็นนะขอรับ

ทั้งนี้ตัวผู้เขียนเองไม่ได้จบหรือแตกฉานด้านภาษาและวัฒนธรรมจีนมากจึงไม่ขอลงลึกพวกที่มาของชื่อตัวละครหรือบทกลอนบทกวี 

ขอให้อ่านอย่างไม่มีอคติและสนุกไปกับมันก็พอนะขอรับ หรือถ้าไม่สนุกก็แค่ไปอ่านเรื่องอื่นแทน(ฮ่าๆๆ) ขอความกรุณาอย่าได้ทิ้งวาจาใดๆ ที่ทำร้ายจิตใจกันเลย

ติให้ก่อข้าน้อยน้อมรับ แต่ติจนย่อยยับข้าน้อยรับมิได้ เอื้อ…(สำลักโลหิตแล้ว)

ฝากนิยายเรื่องแรกไว้บนปลายนิ้วของพวกท่านทุกคนด้วยนะขอรับ (กราบแทบเท้า)

แจ้งทราบ!
-นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาบางส่วนที่ใช้ถ้อยคำในการดูถูก เหยียดหยาม หรือด้อยค่า จึงไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านท่านใดที่มีความอ่อนไหวต่อการบูลลี่

-เนื้อหาทุกตอนยังไม่ได้รีไรท์ ดั่งนั้นผู้อ่านสามารถแจ้งเตือนคำผิดหรือคำซ้ำได้เพื่อให้ข้าพเจ้าจะได้ขัดเกลาในภายหลัง

-หน้าปกชั่วคราวอันนี้เจนขึ้นโดย AI Alisa 

หมายเหตุ

• ลงนิยายทุกวัน วันละ 1 ตอน เวลา 17.00 น. อาจมีหยุดลงบางช่วงในกรณีที่เนื้อเรื่องมีการติดขัด
• การติดเหรียญ -จนกว่าถุงยังชีพอันสุดท้ายของข้าพเจ้าจะหมดไป เมื่อนั้นต้องขอแรงสนับสนุนแล้วขอรับ

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม 

เพิ่มเติม/อรรถรส

1.แผนที่/ฉากหลัง
จักรวรรดิต้าเทียนอันยิ่งใหญ่ แบ่งออกเป็น 4 เขต, 12 แคว้น, 1 ดินแดนร้าง ซึ่งมีดังต่อไปนี้
เขตแดนอุดร ประกอบไปด้วย แคว้นเว่ย, แคว้นจิ้น, ดินแดนรกร้าง
เขตแดนทักษิน ประกอบไปด้วย แคว้นฉิน, แคว้นเจี้ยน, แคว้นหงอู่
เขตแดนบูรพา ประกอบไปด้วย แคว้นชิง, แคว้นอู๋, แคว้นเป่ย, แคว้นเหลียง
เขตแดนประจิม ประกอบไปด้วย แคว้นผาน, แคว้นเทียน, แคว้นกู่

2.การเมืองการปกครอง
แผ่นต้าเทียนปกครองด้วยระบบประมุขศักดินาโดยมีองค์จักรพรรดิ์อยู่เหนือสุด ถ่วงดุลด้วยต้าอ๋องผู้ปกครองแต่ละเขตแดนทั้งสี่ทิศ และอ๋องประจำแคว้นที่ต้องสร้างผลงานเพื่อขึ้นเป็นต้าอ๋องในทุกๆ 7 ปี มีเจ้าเมืองต่างๆ คอยตัดสินคดีความและคอยบังคับใช้กฏหมาย ทั้งนี้ยังไม่รวมเหล่าขุนน้ำขุนนางฝ่ายต่างๆ ที่ถูกแต่งตั้งขึ้นมาเพื่อค้านตวงอำนาจและตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลทางการเมือง

3.ยุทธภพ
ยุทธภพแยกตัวออกจากการเมืองอย่างชัดเจน แต่แน่นอนว่าสำนักต่างๆ ก็ยังคงมีผลต่ออำนาจทางการเมืองไม่มากก็น้อย ดังนั้นสำนักพระราชวังจึงคอยกับกับดูแลโดยกำหนดข้อบังคับต่างๆ เพื่อรักษาสมดุลของยุทธภพยกตัวอย่างเช่น จำกัดจำนวนลูกศิษย์ที่แต่ละสำนักสามารถรับเข้าได้ในแต่ละปีเพื่อควบคุมขนาดของสำนักต่างๆ, คัดลอกวิชาประจำสักนักต่างๆ เพื่อเก็บรักษาไว้เป็นหลักค้ำประกันป้องกันการก่อกบฏ เป็นต้น

4.ผู้ฝึกยุทธ
ไม่มีการแบ่งระดับขั้น แต่มักจะนิยมนับปีในการซึมซับลมปราณฟ้าดินเป็นต้น เช่น ผู้ฝึกยุทธระดับ 10 ปี หรือก็คือซึมซับลมปราณมา 10 ปี เป็นต้น
หมายเหตุ - ส่วนใหญ่แล้วการซึมซับลมปราณครบทุก 10 ปี มักจะเห็นผลทางการฝึกฝนไม่ว่าจะเป็นด้านกำลังภายในหรือความแข็งแกร่งของกายเนื้อได้ชัดเจนกว่า

5.เกี่ยวกับ (สำนักเทวะอสูร)
วรรณะของลูกศิษย์ มีดังต่อไปนี้ 
-ขั้นหวงจิน(ลูกศิษย์ระดับพิเศษ)
-ขั้นอิ๋น(ลูกศิษย์ระดับสูง)
-ขั้นถง(ลูกศิษย์ระดับกลาง)
-ขั้นเถี่ย(ลูกศิษย์ระดับต้น)
วรรณะของคณาจารย์ มีดังต่อไปนี้
-ระดับจ้วนสือ(อาจารย์ระดับสูง)
-ระดับเจินจู(อาจารย์ระดับกลาง)
-ระดับยวี่(อาจารย์ระดับต้น)
ทั้งนี้เหล่าคณาจารย์สามารถควบตำแหน่งอื่นในฝ่ายต่างๆ ของสำนักได้ 1 ถึง 2 ตำแหน่งแล้วแต่ความสามารถ
เรียงลำดับตำแหน่งจากสูงไปต่ำดังนี้
1.ผู้อาวุโสศักดิ์สิทธิ์
2.เจ้าสำนัก
3.รองเจ้าสำนักฝ่ายซ้าย/ขวา
2.ผู้อาวุโสประจำสภา
4.หัวหน้าฝ่ายต่างๆ
ดังนี้เป็นต้น

6.สัตว์อสูร
สัตว์อสูร หรือก็คือมอนส์เตอร์นั่นแหละครับ
ในที่นี้ไม่มีการแบ่งระดับของสัตว์อสูร เพราะสัตว์อสูรแต่ละตัวล้วนมีความสามารถเฉพาะ มีมนต์อสูรของเผ่าพันธุ์ตัวเอง ดังนั้นความร้ายกาจของพวกมันล้วนมีแพ้ทางชนะทางกันไปบ้าง ทั้งนี้ไม่นับเรื่องความดุร้ายที่แต่ละตัวมีไม่เหมือนกันด้วย

เนื้อหาเพิ่มเติมส่วนอื่น…กำลังดำเนินการ